Jeanne-Antoinette Poisson (Parijs, 29 december 1721 – Versailles, 15 april 1764), sinds 1745 markiezin de Pompadour, was een van de beroemdste maîtresses van koning Lodewijk XV van Frankrijk.
Carlos Guillermo Le Normant d’Étiolles.
Portrait of Alexandrine by François Boucher
La marquise de Pompadour par François Boucher (1ère moitié 18e siècle) Paris, Musée du Louvre
Madame de Pompadour en Diane par Jean-Marc Nattier (1748) Saint-Omer, Musée de l'hôtel Sandelin
Madame de Pompadour par François Boucher (vers 1758) Édimbourg, National Gallery of Scotland
Jeanne-Antoinette Poisson, Marquise de Pompadour par François Boucher (1758) Cambridge (Massachusetts), Fogg Museum
Levensloop[bewerken]
Ze werd geboren als Jeanne-Antoinnette Poisson en er wordt gezegd dat ze de buitenechtelijke dochter was van Charles François Paul Le Normant de Tournehem, een rijke belastingpachter, die haar wettelijke voogd werd nadat haar officiële vader na een schandaal het land werd uitgezet. Haar jongere broer was Abel-François Poisson de Vandières, die later de Markies van Marigny werd.
Ze werd op 19-jarige leeftijd (1741) uitgehuwelijkt aan Charles-Guillaume Le Normant d'Étiolles, een neefje van haar voogd. Ze kreeg twee kinderen met hem, een jongen die een jaar na zijn geboorte overleed, en een meisje, Alexandrine-Jeanne (10 augustus 1744).
Uit schilderijen blijkt dat ze werd gezien als een mooie vrouw, en daarnaast was ze populair in de gegoede Parijse kringen.
In 1745 werd zij de maîtresse van de Franse koning Lodewijk XV, nadat een groep hovelingen en financiers (de bankiers Pâris, kardinaal de Tencin en maarschalk de Richelieu) haar onder de aandacht van de koning hadden gemanoeuvreerd, om via een nieuwe maîtresse invloed op de koning te verwerven. De vorige koninklijke maîtresses, in het bijzonder Marie-Anne de Mailly-Nesle hadden macht over politiek en benoemingen uitgeoefend.
In februari van dat jaar werd ze uitgenodigd voor een gemaskerd bal ter ere van de trouwerij van de zoon van de koning. In maart was ze al een veelgeziene gast en 's konings maîtresse. De koning gaf haar woonruimte in Versailles. Hij kocht ook Pompadour voor haar, de eerste van zes woningen. In juli kende hij haar de rang van markiezin van Pompadour toe, en scheidde haar voor de wet van haar man. Op 14 september werd ze officieel aan het hof voorgesteld.
In februari van dat jaar werd ze uitgenodigd voor een gemaskerd bal ter ere van de trouwerij van de zoon van de koning. In maart was ze al een veelgeziene gast en 's konings maîtresse. De koning gaf haar woonruimte in Versailles. Hij kocht ook Pompadour voor haar, de eerste van zes woningen. In juli kende hij haar de rang van markiezin van Pompadour toe, en scheidde haar voor de wet van haar man. Op 14 september werd ze officieel aan het hof voorgesteld.
Madame de Pompadour was een intelligente vrouw, haar smaak - en die van de koning - deed de in die tijd florerende rococo-stijl evolueren naar een soberder stijl, die eigenlijk onterecht Lodewijk XVI genoemd wordt: één van de schitterendste voorbeelden van de Lodewijk XVI-stijl, het Petit Trianon, werd door Lodewijk XV voor haar gebouwd. Ze bestelde behang bij Jean-Baptiste Réveillon, die snel een eigen fabriek begon. Madame had een grote interesse in literatuur. Voordat ze aan het hof verscheen had ze al contact met Voltaire. Haar invloed op de Franse politiek wordt overdreven. Volgens historicus Combeau hield Lodewijk XV zijn persoonlijke levenssfeer en de politiek strikt gescheiden, en was haar invloed onbestaand. Niettemin wordt ze vaak, en mogelijk onterecht, genoemd bij benoemingen van haar gunstelingen, en als steun aan de hertog van Choiseul tegenover de koning. De hertog, minister van Buitenlandse Zaken, was voorstander van de verschuiving in de Franse buitenlandse politiek: weg van de opkomende onbetrouwbare mogendheid Pruisen ten gunste van Frankrijks aartsrivaal, de Oostenrijkse Habsburgers. Dit leidde uiteindelijk tot de Zevenjarige Oorlog, die slecht afliep voor Frankrijk en waar ze publiekelijk verantwoordelijk werd gehouden. Zorgvuldige afweging van de Europese politieke situatie maakt evenwel duidelijk dat een oorlog met het agressieve Engeland onvermijdelijk was, en dat Lodewijk XV wist dat hij de vrede niet kon bewaren in de alliantie met Pruisen - de rol van Madame de Pompadour was hier zeker niet doorslaggevend.
Van Madame de Pompadour zou de historische uitspraak Après nous le déluge! ("Na ons de zondvloed!") zijn, woorden die zij tegen Lodewijk XV gezegd zou hebben, toen deze zich na de nederlaag tegen de Pruisische koning Frederik de Grote in de slag bij Rossbach(1757) buitengewoon ongerust toonde.
-
- Il ne faut point s'affliger. Vous tomberiez malade. Après nous le déluge!.
Samen met haar broer, de markies de Marigny, plande ze gebouwen zoals de Petit Trianon en andere rond de Place de la Concorde. Haar gok- en speelwoede was groot, maar was voor haar tijd zeker niet uitzonderlijk. Door haar invloed op de koning werd zij de beschermster van grote kunstenaars en schrijvers, onder meer van Diderot en diens Encyclopédie, die tegenwoordig als een mijlpaal van de Verlichting wordt gezien. Madame de Pompadour stichtte de beroemde porseleinfabriek van Sèvres. Maar ook toonde zij, net als vele anderen in die tijd, groot enthousiasme voor de romantische ideeën van de filosoof Jean-Jacques Rousseau en diens "terug naar de natuur!". Het inspireerde Madame kippen te gaan houden in de tuinen van het kasteel van Versailles.
Louise-Madeleine de la Motte Mother of Mme de Pompadour
(Portrait presumed of Maurice Quentin de la Tour and Adelaide Labille-Guiard)
(Portrait presumed of Maurice Quentin de la Tour and Adelaide Labille-Guiard)
Abel-François Poisson de Vandières
Carlos Guillermo Le Normant d’Étiolles.
Portrait of Alexandrine by François Boucher
La marquise de Pompadour par François Boucher (1ère moitié 18e siècle) Paris, Musée du Louvre
Madame de Pompadour en Diane par Jean-Marc Nattier (1748) Saint-Omer, Musée de l'hôtel Sandelin
Madame de Pompadour par François Boucher (vers 1758) Édimbourg, National Gallery of Scotland
Jeanne-Antoinette Poisson, Marquise de Pompadour par François Boucher (1758) Cambridge (Massachusetts), Fogg Museum
Madame de Pompadour par François Boucher (1759) Londres, Wallace Collection
Madame de Pompadour en belle jardinière - v.1754-
Madame de Pompadour as Diana the Huntress.1746 by Jean Mark Nattier
Madame de Pompadour with a muff,1748 by Nattier
Madame de Pompadour as Diana,1752 by Jean Marc Nattier
Madame de Pompadour as a Sultana being served coffee ,1752 by Charles Andre van Loo
Madame de Pompadour and her brother Abel Francois Marquis de Marigny;1754 Roslin
Madame de Pompadour as La Belle Jardiniere,1754-55 Carle van Loo
Madame de Pompadour in a Garden,1758 Boucher
An allegorical portrait of Madame de Pompadour,1740-60
Madame de Pompadour as La Belle Jardiniere;c. 1760 Drouais
Madame de Pompadour and her daughter Alexandrine,sketch by Guerin in 1753
Engraving of Madame de Pompadour by Cochin
Madame de Pompadour as Hebe,photogravure after van Loo
Madame de Pompadour as Europe
Bust of Madame de Pompadour,1748-50 by Jean-Baptiste Pigalle
Bust of Madame de Pompadour,1748-50 by Jean-Baptiste Pigalle
Madame de Pompadour by Falconet
Vertumnus and Pomona,Mme.de Pompadour as Pomona by Lemoyne
Mme.de Pompadour as Friendship,1755
Love and Friendship,Madame de Pompadour as Frienship 1758 by Pigalle
Caricature of Mme.de Pompadour titled "All good things come together"
Mozart being received by Mme.de Pompadour in 1763 by Vincente de Parades,19th c
Fireplace in the apartments of Mme de Pompadour
A bed in Mme.de Pompadour's apartment
Madame de Pompadour's chaise percee or close stool
Potpourri Sevres vase that belonged to Madame de Pompadour
Geen opmerkingen:
Een reactie posten